Weer aan het werk

25 mei 2014; Environmental education

Vandaag wat eerder dan normaal me bij het Kopel kantoor gemeld. Ik werd namenlijk ingezet als gids voor het ronmental education programma. Dit is voor een groep leraren en leerlingen uit Sandakan die graag worden voorgelicht over de natuur en het milieu. Mescot kleding aan; want ik moet natuurlijk wel herkenbaar blijven. Na allerlei dingen te hebben voorbereid, kwam de groep om 9 uur aan voor wat lekkers om weer op krachten te komen. Het is tenslotte nogal een lang stuk naar hier. Daarna een uitgebreide presentatie over Mescot; ontstaan, ontwikkeling, doel, attracties. Dezelfde presentatie die ik heb gehad op mijn eerste dag, maar dan in een iets hoger tempo gegeven. Hierna kwam een 'ijsbreker' spelletje. Waar ik verder niet heel veel van snapte, want het was in het Maleis, maar kennelijk was het grappig, want iedereen lag in een deuk. Gelukkig hoefde ik me er geen zorgen over te maken, ik had de verantwoodelijkheid over de foto's gekregen. En omdat de camera die ik moest gebruiken vrijwel leeg was, heb ik het met mijn eigen camera gedaan. Daar kan je ook betere foto's mee maken, dus dat is een bijkomend voordeel. Na het spelletje werd iedereen verzocht laarzen uit te zoeken of goede schoenen aan te doen, we gingen een tracking doen. Nou was het niet het zwaarste wat ik gedaan heb afgelopen weken, maar het was wel geestig om iedereen zo opgewonden te zien over elk blaadje en beestje. Bij een riviertje een stop gemaakt om nog een spelletje te spelen; 'small things'. Met een vergrootglas op zoek naar kleine beestjes. De een had wat meer geluk dan de ander. Ook moest ik op de foto. Ik ben kennelijk nogal uniek. op de terugweg naar het centrum nog uitgebreid gepraat met een van de leraren. Wat ik hier deed, of ik studeerde, of ik al veel dieren had gezien. Hij was heel erg geinteresseerd in de krokodil. Ik kon hem niets beloven, maar vertelde hem dat we zouden proberen er eentje te spotten tijdens de Wildlife River Cruise. Zelf was mijn doel om een goede foto van een hornbill of neushoornvogel te maken. Terug bij het centrum wat gelunched. Niet veel gehad, ik raak een beetje uitgekeken op rijst, rijst en nog meer rijst. Ik verlang een beetje naar mijn boterham met kaas. Een bord met boerenkool of de vegetarische spaghetti. Na de lunch genoten van een optreden van de dansers en danseressen die de traditionele dansen opvoerde. Uiteindelijk werd het publiek er ook nog bij betrokken. Ondertussen uitgebreid foto's maken. Na deze culturele onderbreking werd iedereen in een zwemvest gehezen en naar de boten gedirigeerd. We zouden nog wat bomen gaan planten om ze een idee te geven van het werk wat er uitgevoerd word. Er stonden twee kisten klaar, wat 70 bomen zijn en die werden in een vrij hoog tempo in de grond gezet. Nou ja, hoog, hoog als je het vergelijkt met sommige andere groepen die we hebben gehad. Nog een kort pratje van Yahya over het nut van zulke projecten en we waren weer op weg naar onze volgende stop: het Eco Camp. Daar was het gelukkig een heel stuk koeler. Even gerelaxed en rondgekeken. Korte tour gehad door het gebied. Weer iets eten en drinken en toen op naar het volgende spelletje. ' Colour matching'. Je krijgt elk een strookje met een aantal kleuren en dan moet je het bos in en dingen uit het bos matchen met de kleur. Uiteindelijk zou er een winnaar zijn. Nou dat zette ze wel aan tot hun best doen. Was ik heel rustig mijn foto's aan het nemen, wordt ik geroepen, want het was mijn taak om de winnaar uit te roepen. Oh dear, wat een druk. Uiteindelijk er toch maar eentje gekozen die het verloop van licht naar donker goed had weergegeven. Hij had gewonnen. Alles bij elkaar gepakt en ons klaar gemaakt voor de river cruise. Uiteindelijk zou blijken dat ik in een uitstekende boot zat, we hebben veel gezien. Geen krokodillen helaas, maar ik heb wel een prachtige foto van een zwarte neushoornvogel. Mijn doel was bereikt, I could die happy :-). Het was al weer 6 uur toen we weer terug waren bij het dorp. Een lange dag gehad. Nog wat uitreikingen van prijzen (voor de winnaar van colour matchin o.a.) en een paar speeches, waarin ik op een gegeven moment mijn naam hoorde. Volgens mij werd ik als gids bedankt. Arna natuurlijk nog met iedereen op de foto, waarin we flink op elkaar moesten zitten om er allemaal op te passen. Om half 7 ben ik naar mijn nieuwe homestay gebracht. Veel tijd had ik niet. Even snel douchen en dan me in traditionele kleding hullen en op naar een feest waar ik voor was uitgenodigd. Het was net zoiets als de vorige keer. Dus ik had weer een beetje het gevoel er niet helemaal tussen te horen. Ik ben nog wel door alle kinderen gevraagd of ik een liedje wilde zingen, dan zou ik beloond worden met bananencake (wat heel lekker is). Dus dat heb ik toen maar gedaan. Uiteindelijk had in wel 20 mensen om me heen die naar me luisterden. Et is moeilijk om te beginnen, maar als je eenmaal bezig bent gaat het wel. Na de cermonie naar de homestay gegaan en meteen gecrashed. Ik kon niet meer de energie opbrengen om ijn verslag te schrijven (dit is de dag erna geschreven). Morgen gaan we weer bomen planten, maar dinsdag heb ik weer nieuw soort werk; ik ga met Jeff mee werken aan Trail Mantainance, wat dat dan ook maar inhoud.

26 mei 2014; I am bored

Vanochtend mij flink opgeladen, ik zou weer bomen gaan planten en dat is nou niet bepaald een van mijn meest favorite activiteiten. maar het moet toch gebeuren. Mijn nieuwe homestay ligt voor mijn gevoel in de moskee, dus om half vijf wordt je drie kwartier wakker gehouden door de oproepen om te gaan bidden. En dan wordt het ligt, beginnen de hanen te kraaien en kom je niet meer in slaap. Daar zal ik toch iets op moeten vinden. Maar goed, me dus vanochtend om iets voor 8 gemeld bij het kantoor. Nog lekker even de tijd om het verslag van gisteren te schrijven. Ik was bijna klaar toen Zaza naar mij toe kwam met de mededeling dat Yahya al was vertrokken en dat ik met de construction crew naar het eco camp ga en daar dan wordt opgehaald om naar de tree planting site te gaan. Ik vond het allemaal wel best, ze meldden zich maar. Tien minuten later komt Zaza opnieuw naar mij toe, met een nieuwe mededeling. De tree planting site was dusdanig ver met de boot en te voet dat niemand mij zou kunnen komen ophalen. Ik zou die dag in het centrum worden ingezet om klusjes te doen. Dat hield eigenlijk gewoon in: jij zorgt dat alle reddingsvesten schoon in de kast liggen aan het einde van de dag. Nou waren ze niet heel erg vies, gelukkig. Maar iemand was zo stom geweest om ze in een afgesloten ruimte te leggen terwijl ze nog niet droog waren. Ik trok de kast los en de lucht van natte hond kwam me tegemoet. Niet echt lekker. Een sopje van koud water en veel wasmiddel gemaakt en dan maar schrobben. Naderhand roken ze een heel stuk beter. Te drogen gehangen in de zon en aan het einde van de middag kon ik ze weer in de kast stapelen. Voor hoe lang ze dan mooi schoon blijven weet ik niet, maar ik heb ze in ieder geval goed afgeleverd. Verder vandaag voornamelijk in het kantoor doorgebracht. Daar was het heerlijk koel. Rond de lunchtijd met Jim over het eten gehad. Het feit dat rijst mij begint tegen te staan. Ik heb het menu in Nederland uitgelegd en hij wilde weten of ik ook pasta kon maken. Ik weet niet of het er ook daadwerkelijk van komt, maar zijn idee was het om mij de ingrediënten te bezorgen en ik dan zondag pasta met pind's zou maken. We zullen zien. Ik heb het recept op mijn mobiel staan, dus daar hoeft het niet aan te liggen. Uiteindelijk maar besloten er de brui aan te geven, er was niemand meer die met klusjes kwam. Lekker tv gekeken en wat frisdrank gedronken om wat af te koelen. En douche genomen, chocolade op de veranda gegeten. Voor de kinderen nog 'Everything at once' gezongen. Vonden ze geweldig, net als gisteravond. Het was een goed idee geweest om mijn tekstenboekje mee te nemen. Wat gegeten. Alweer rijst, dus mijn maaltijd was beperkt. We hadden er echter wel lekkere chocolademelk bij. Heerlijk die afwisseling. Er ook voor gezorgd dat ik morgen als lunch geen rijst, maar noedels mee krijg. Lekker voor de verandering. Het is nog niet zo goed als een boterham met kaas, maar die krijg ik misschien wel op Schiphol. Een lang gesprek met de man des huizes gehad, want hij wil mij 'leren begrijpen'. Het over Nederland gehad, over het verschil in cultuur en gezinsopbouw. Ik heb het opgegeven om te proberen te begrijpen wie nou op welke manier gerelateerd is aan wie. Het hele dorp is zowat familie van elkaar. Nog even puzzelen, kijken waar mijn oordoppen zijn en dan weer lekker slapen. Op naar morgen, de trail maintenance staat nog steeds op het programma.

27 mei 2014; ik zie eruit als een smurf

Welke doppen je ook indoet, aan de moskee om half vijf 's ochtends ontkom je niet. Gelukkig viel de lengte dit keer mee en heb ik daarna nog even doorgemaft, tot het moment dat het lawaai uit de aan mijn kamer grenzende keuken me te veel werd en ik toch maar mijn bed ben uitgekomen. Mie, met een gekookt eitje (goed, geen zorgen), oreo, donuts en koffie. De combinatie is wat apart maar wel zo lekker na al dat Aziatische eten. Mijn tas gepakt en me zoals elke dag op tijd gemeld bij het kantoor. Maar net als elke dag, was ook dit maal de sabbat tijd van kracht en moest ik wachten. Jeff maakte er wel een recortijd van door 75 minuten te laat te verschijnen. Na verschijdene keren aan mij gevraagd te hebben of ik klaar was om te gaan en ik zei dat ik dat was, waren we nog niet vertrokken. Het liep allemaal niet zo snel vanochtend. Uiteindelijk om kwart voor tien de bus ingestapt op weg naar de eerste route. De bedoeling was om de route weer begaanbaar te maken door planten met een machette weg te hakken en de tekens die aangeven waar je heen moet een nieuw kleurtje te geven. Ik kreeg dat laatste als taak. Heerlijk, zo door de bush bush trekken met een kwast en een open pot met blauwe verf. Probeer dan bij het steil afdalen maar eens niet op je bek te gaan. Dat gebeurde dus wel, al vrij in het begin. Ik zette mijn voet verkeerd neer en gleed uit. Wonder boven wonder wist ik de pot recht te houden en kwam er maar een klein beetje verf over mijn hand heen. Hoe verder je komt hoe handiger je erin wordt. Maar alles jeukte zo, de beestjes, de plantjes, algemene jeuk. En wat doe je als je jeuk hebt? Juist, je krabt er even aan. En zo zaten niet alleen mijn handen, maar ook mijn armen, hoofd en nek onder de blauwe verf. Mijn broek heeft ook een fijne kleur gekregen. En aangezien het een soort industriële, niet op waterbasis verf is, gaat het er dus mooi niet uit. Uiteindelijk na 2 uur klaar met slechts 2 kilometer, maar dat was de lengte van de route dus dat kwam mooi uit. Moe, zweterig en vies weer gewacht op het busje dat ons zou komen ophalen. Natuurlijk ook weer gebeten door een bloedzuiger, want dat is mijn geluk. Weer een vlek in mijn broek. Gelukkig niet in een hele onprettige plek (bijv. binnenkant van de dij), maar lekker in mijn knieholte. Ook niet fijn, maar ik kan er makkelijk een pleister opplakken. Terug thuis even gedouched en de verf ging er natuurlijk niet uit. Mijn broek en shirt in water en wasmiddel laten weken, tegen beter weten in natuurlijk. Weer naar het centrum gegaan voor de lunch. Mie met ei en oreo's. Is weer eens wat anders dan rijst. Met Jim gepraat, hij wilde graag dat ik voor het EE-programma dieren ga tekenen die hij dan voor de spelletjes wil gaan gebruiken. We zullen zien of het er ook daadwerkelijk van komt. Rond drie uur weer vertrokken voor het tweede deel van het programmam, een andere trail, maar deze keer niet verfen, gelukkig. Gewapend met een machette zijn we een steile heuvel/berg opgegaan en hebben het pad vrijgemaakt voor wandelaars. Doordat het in urban gebied staat, zijn er weinig dieren en dus ook geen bloedzuigers. Jippie!!! Het was geen lange route, maar wel heel intensief, zo bijna recht omhoog. Ook komen er hierdoor maar weinig toeristen, ik vind dat niet zo gek. Afgepeigerd en geplaagd door muggen weer beneden op het busje gewacht. Jeej, mijn werk zit erop en ik heb twee dagen vrij. Deze zullen worden ingevult met veel rust, de was doen (is echt wel nodig) en dan morgen vertrekken naar het Eco Camp. Daar zal ik dan de nacht doorbrengen. Wat we verder daar zullen doen zie ik wel; Jeff zal me weer begeleiden. Ik ben benieuwd. Nu zo eerst maar eens orde scheppen in de chaos van mijn slaapkamer en dan zo een dutje gaan doen. Het was weer een goede werkdag.